qənşər

is. Qarşı tərəf, ön tərəf; irəli, qabaq. Qapının qənşəri. Evin qənşərində. – Kəndlinin qənşərində bir sürü qaz; Bir çubuqla sürürdü çox saymaz. A. S.. Yanında xırda gümüş qaşıq olan fincan isə qocanın qarşı tərəfindəki həsir səndəlin qənşərinə qoyulmuşdu. İ. Ə.. Qənşər gəlmək – üz-üzə gəlmək, rast gəlmək. Uğura qənşər gələsən, oğul, – deyə qoca çobanın qolundan tutub öz yanında oturtdu. M. Rz.. // Qarşıda yaxşı görünən yer. <Səmədi> Krım çöllərində Üçtəpə adlanan qənşər bir yerdə basdırdı(lar). Ə. Vəl..